آره موافقم
خیلی قشنگ بود🥺🥺🥺

دقیقا..گذشتش که ما رو میسازه:)

چه قشنگ بود

گذشته رو نمیشه فراموش کرد درسته.
ولی میشه از شدت یه سری موارد کم کرد
(اگه از کسی کینه ای داریم) یا اگه کسی ضربه ای به ما زده سعی کنیم ببخشیم(چون خودمون حالمون خوبه )
هر بار یاد گذشته می افتیم سعی کنیم شاخ و برگ الکی ندیم

نمیشود فکر نکرد ولی

خاطره ها تاریخ انقضاء ندارن که بعد از یه مدت خود به خود نابود شن...

سلام.ولی بدتر از به گذشته فکر کردن ، به همین حالا فکر کردن ؛که نکنه یه اتفاق بد بیافته.....به نظرم گذشته خود به خود فراموش میشه چون خیلی اتفاقای خوب و بد زیادی روشو پر میکنن.نه این که بخوایم کنار بذاریمش..مثل همون معده ؛ من خیلی وقتا یادم میره معده دارم .در صورتی که در نیاوردمش..

آره موافقم واقعا نمیشه گذشته رو فراموش کرد بخشی از زندگی بوده بالاخره

سلام سلام سلام
بی نظیر بود وزیبا😊👌👌👌

@پاسخ: شما به ما توضیح بدین چه پیش نیازی:)

سلام
حرف شما درسته.
منهم نمیتونم گذشته رو بگم دیگه شده سرگذشت! پس دیگه درگذشت! وقتیکه گذشته نگذشته! و با آدم هست آخه چطوری فراموشش کنیم! مگر دیگه همه‌چیز تغییر کنه.
واقعا گذشته رو نمیشه گذاشت کنار! ولی خیلی از اوقات زوره! خیلی‌ها زورگویند و من و امثال شما قربانی نظام شاه عباسی داخل خانواده گیر می افتیم. گذشته میشه خاطره تلخ! پس دلشوره براش لازمه ولی نه اینکه اینجوری خودت رو بخوری!
منهم سوالم اینه که برای چی زندگی می کنیم ؟ این زادن و رفتن بهر چه هست؟ عمر خیام هم از عمر گله منده!
بله! بله! روانشناسی که پول می گیره و درآمدش خوبه آخه چطوری از درد ما که یک عمر داغش رو کشیدیم. زجرش رو تحمل کردیم درک و درمان بکنه!
درسته. مسئله ای که اشاره کردی هم قبلا دارای جواب بوده. حافظ هم گفته این دنیا ارزش غم خوردن نداره. شما جوانی و نباید اینقدر به پوچی و هراس فکر بکنی. احتمالا نترسی! مشخصه! احتمالا اعتماد به نفس خوبی داری که از درون قوی نوشتی. احتمالا پر انرژی هم هستی و شاید کمی لجباز باشی ولی راه میای و حرف پذیری. ولی نوشتی که درونت قویه و افکارت مثبت نیست. اتفاقا درون نیرو از فکر داره. درون به روح وابسته میشه پس روحت رو سالم نگهدار و شاد! با مطالعه تقویتش کن. انواع مطالعه تا هم نیروی ذهنت قوی بشه و هم درونت! روی فن کلام و درک کلام کار کن. به صدای اطراف توجه کن و ببین چقدر میتونی صداهای کمتر شنیده شده رو بشنوی! شاید صدای درونت روهم شنیدی!
راستی مسئله یا مسأله ؟ کدام املاء صحیح است؟ جدی جدی هردو را می نویسند! ولی معلم کلاس چهارم من قبول نکرد و ازم نمره کم کرد.
اگه درونت وجدان دار باشه پس تفکرت مثبته و همیشه مثبت بار منفی روهم داره. فکرهای شیطانی و هیجانی رو همه در دهه های بیست سالگی و سی سالگی داشتند.
مراقبه یادت نره تا بتونی فائق بیای بر مشکلات! البته مراقبه با همیاری اطرافیان هست. یه جوون اگه دستش داخل جیب خودش نباشه و کسی از خانواده هم خرج نده دیگه پس چه مراقبه ای.
رادیو گوش کن! از برایان تریسی می خواندم که ده دقیقه رادیو گوش دادن به اندازه‌ی کلی مطالعه هست.
برای فراموش کردن گذشته باید از آن محل خارج شد وگرنه جلوی چشمت هست. مثلا همین یک ماه پیش مادر من فوت کرد و همه‌ی زجری که درین خانه کشیده جلوی چشمم میاد و میره. تمام تحقیرهایی که شد و... ناراحت نیستم که این هفت سال نشستم خانه و ازش مراقب کردم و همه‌ی ته جیبم خالی شد. ارث هم که هرکسی مطابق قانون میبره و اتفاقا در بیمه عمرش سهم من با اوباش داخل خانه مساوی تنظیم شده! من نسبت به مادرم وظیفه انجام دادم. دست مادرت رو ببوس! بخدا هیچی مادر نمیشه. احتمالا روزی مادر خواهی شد و درکش میکنی. من از پدر جماعت اصلا خوشم نمیاد ولی مادر عزیزه! رحیمه! مهربانه! خلاصه بهشت مال مادران هست دیگه! با مادرت دوست باش چون هم رفیق بی کلک هست و سلطان غم!
سبک زندگی منظم و سبکی ذهن و سبکی بدن یعنی ورزش و وزن متناسب و داشتن روحیه و انگیزه و بعدها شغل مناسب خیلی در زندگی مؤثر هست.
بد نیست کامنت و مطالب رو چند بار بخوانی. تمرین و ممارست و ممانعت برای قدرت ذهن و درون عالیه.
دوست داشتی جواب بنویس. برمیگردم و می خوانم چون وب ندارم. یا حذف کردم یا رها کردم و اصلا یادم نمیاد اسمشون چه بود؟
چهلم مادرم هفته دیگست! تا حالا قبرستان رفتی! آدم اونجا می فهمه که دنیا چقدر بی ارزشه و ساکت! ساعت آنجا کار نمیکنه چون ساکت همه خوابیدند. اگه پنجشنبه آخر سال رفتی به خیلی از جوانب فکر کن و با خدا خلوت کن. اگه مادرت حلوا درست کرد بخوبی تفکر کن و به دنیا اندیشه کن.
وقتی تا امروز می رفتم سر مزار مادرم اصلا توجه نکردم که سر قبر مادربزرگم هم که عمری پدرم با مسخره کردن نگذاشت برم سر قبرش ، میرم! بله ، مادرم طبق اجازه خالم در قبر مادرش خاک شد. الان سر قبر هر دو تا میرم و بر می گردم.
از اون روز تا الان که مادرم فوت کرده بی کسی حضرت زینب سلام علیها را لمس کردم. واقعا درین خراب شده هم هیچ کس و آشنایی ندارم که بیخیال دنیا چون دنیا دروغه و اصلا از خان تا اهل خانه باید بدانند که این دنیا محل گذره و این دنیا خودش هم محکوم به فناست. همه‌ی ما در یک دورهٔ زاد تا مرگ قرار داریم. زاده شدیم برای مرگ! بقول خیام : این آمدن و رفتن بهر چه بود؟
با وجودیکه مادرم بغل خودم فوت کرد و از یکساعت قبل که حالش بد بود تا لحظه فوتش و اینکه سرش روی پام بود تا لحظه ای که می دانستم مرده ولی منتظر اورژانس بودم تا بیایند و آخرش دیر بیایند و کاری هم نکنند می دانستم فوت کرده ولی باور نکرده بودم و این باور نکردن ادامه داشت تا اینکه گفتم تا مطمئن نشم مرده نباید خاک بشه که مطمئن شدم ولی بازم باورم نشد تا اینکه وقتی یکی از دو محرم شدم برای جابجایی و در قبر گذاشتن مادرم و در قبر بودم که صدای آخوند می آمد :
ملیحه بنت علی!!! ملیحه بنت علی!
تازه فهمیدم دیگه مرده و رفته! و دیگه مراقب لازم نداره و برای پر کردن بیمه و روزی باید برم کار در مشاغل سخت بگیرم. البته تا نظام شاه عباسی داخل خانه رو کامل منعطف نکردم و حقوق مادرم رو برای خواهرم برقرار نکردم فعلا هیچی! جالب اینه که برای برقراری حقوق مادرم برای خواهرم انحصار ورثه خواستند. همهٔ افراد خانواده که مستمر آزاد و مفت خور بودند و یکی رو دارند یا بالاخره حقوقی و... من که این همه تحمل کردم و مادرم رو نگهداری ویژه کردم و کف جیبم خالی شد هیچی! فقط حق الارث دارم. خودش مهم بود نه زمین و خانه و ماشینش و وسایل های بیشمار خانه!
گویند مال بهای بقای دو روز زندگی نیست! واقعا همینطوره! چون من حاضرم این ارث نباشه و خودش باشه. برای بیمه عمر رفتیم یک بیشعوری گفت : شانس آوردیم که قبل از هفتاد سالگی فوت کرده! وگرنه پول گیرتون نمی آمد! من هم گفتم به درک! کاش مادرم می بود و هفتاد رو حداقل پر می کرد که همه مادراشان تا نود زندن! مال من ۶۹! شانس بد منه! کاش خودش بودش! این رسم بد کدام دنیاس نمی دانم.
البته...
با مادرت خوب باش و باهاش دوست بشو. بخدا مادرا خیلی خوبند! گاها از دستشان برنمیاد و گاها اجبارا با پدرای ناکس همراه میشند.
فعلا. در پناه خدا باشی.
بعدا انشاءالله دوباره سر میزنم و کامنت می گذارم. فقط اینکه دنیا ارزش غم مادر دیدن نداره!
چه فونت قشنگیه!
بد نیست کامنت و مطالب رو چند بار بخوانی. تمرین و ممارست و ممانعت برای قدرت ذهن و درون عالیه.
در پناه خدا باشی. درس بخوان هرچند که خودم نتیجه ای از دانشگاه ندیدم. ولی دنیا داره تغییر میکنه و عوض میشه. ذهنت رو پریشان نکن مشوش نشو تا بر قوه درون تسلط پیدا کنی ولی یادت باشه که نباید بر روی درونت استیلا بیابی وگرنه اینطوری سرکوب و نابودش میکنی و...
موفق و پایدار باشی البته در سایه خدا و خانواده.