فیلم مطرب یکی از فیلم های موردعلاقه منه. گاهی وقتا حتی احساس میکنم خود من فیلمنامه اینو نوشتم. چقدر با ابراهیم احساس همدردی میکنم. چون خیلی بده که یه آدم یه حس خوبی رو تجربه کنه و دیگه نتونه ادامش بده. حالا ممکنه واسه هرکی به هردلیلی باشه! جدا از اینها فیلم یه سری نکات منفی داره از ترجمه افتضاح تیکه های ترکی فیلم یا دروغ پشت دروغ گفتنای فؤاد. ولی در کل فیلم قشنگیه :)
یادمه وقتی برای اولین بار (و همینطور آخرین بار) روی سن یه آهنگی رو خوندم چه حس خوبی بهم دست داد. فکر کن ؛ بعد اینکه آهنگ تموم میشه ۵۰۰ دانش آموز به همراه ۲۰ معلم همزمان با هم تشویقت میکنن و تو اشک شوق میریزی و آخ که چه حال خوبی داشت!
دقیقا یادمه وقتی پایه یازدهم بودم ، برای روز معلم جشن تدارک دیدیم و قرار شد کلاس ما اجرا کنه. واقعا عجب روز خوبی بود. با اینکه به خاطر حفظ نبودن بعضی از اعضای گروه سرود خیلی حرص کشیده بودم ، ولی به نحو احسن اجرا کردیم و آهنگ خوندن من هم غوغا کرد. همیشه لطیفه خوندن رو بر عهده ی من میزاشتن چون نه تنها نمیخندیدم با یه لحنی میخوندم که وادارت میکرد به جوک بخندی! بعد اینکه جوک خوندن تموم شد ، بی مقدمه گفتم یه آهنگی براتون میخونم که امیدوارم خوشتون بیاد. آهنگ کشتی تایتانیک. چقدر خوب از آب دراومد. یک ماه فقط واسه پیدا کردن آهنگ بیکلام درست و حسابی تلاش کردم. چندین ماه هم واسه ی حفظ کردن و تلفظ صحیح کلماتش. روز قبل از اجرا ، یادم اومد که سیستم پخش سالن مشکل داره و وقتی با لپ تاپ موزیک پخش میکنی و از اسپیکرهای بزرگ توی سالن پخش میشد ، دیگه نمیشد با میکروفن حرف زد! نمیدونم چرا اینجوری بود ولی هرچی بود ، خوب نبود! دو کلاسمو به خاطر درست کردن اون مشکل از دست دادم. آخر سر روشی رو واسه وصل همزمان میکروفن و لپ تاپ پیدا کردم که هر دوتاش با هم کار کنه. وقتی درست شد انقدر توی اون سالن بزرگ جیغ زده بودم همش صدای خودم به خودم برمیگشت. روز بعدش موقع اجرا ، وقتی تیکه اول آهنگ رو خوندم دبیر زبانم شخصا تشویقم کرد ، پشت بندش بعضی از بچه ها هم تشویق کردن. وقتی با صدای بلند و رسا میگفتم:
we'll stay forever this way , you are safe in my heart and , my heart will go on and on
گریه میکردم و میخوندم ، با اینکه تا اون لحظه اصلا احساس دوست داشتن کسی رو تجربه نکرده بودم! هعییییی کجایی مدرسه دلم برات تنگ شد.
رهام هادیان همیشه میگفت ، باید این بالا باشین تا بفهمین این انرژی که ازتون میگیریم چیه. راست میگفت. خیلی بعد تر اینو فهمیدم و درکش کردم. شاید اگر پسر بودم ، میرفتم سراغ موسیقی ، ولی صد حیف که دختر بودنم دست و بالم رو بسته! حیف شد.
شاید یه روز یه پستی راجب اینکه چه کارا که میتونستم بکنم ولی نمیتونم نوشتم.
کیا فیلم مطرب رو دیدن؟